Rode wijn, witte wijn en champ…. Heerlijke bubbels

Moldavie, Mei 2009

Na veel heen en weer bellen en wachten, waren we erg blij met het verlossende telefoontje. We waren welkom!
Ik als gids met en groep Nederlandse toeristen op vakantiereis met campers in onder andere Moldavië, mijn thuisland. We hadden al veel mooie dingen bekeken zoals Purkari, Chisinau, Milestii Mici en vandaag zouden we de tuin van Ivancea gaan zien. Heel mooi met veel eeuwen oude beelden. Het zou een mooi tussendoortje zijn. Het jaar hiervoor waren we er langs gereden en gezien dat er renovatie aan de gang was. Dat zou dan nu toch wel weer over zijn? Toch? Maar ja, als je iets niet goed afspreekt, kom je voor verrassingen te staan. De tuin was dicht en de uiterst vriendelijke tuinman ging echt zijn baan niet op het spel zetten! En gelijk heeft hij!
Maar intussen had ik een probleem! Wat nu? Je vult niet zomaar en dag vanuit je broekzak. Je hebt ’n idee nodig al is het er maar een! Zo kreeg ik dan toch een inval.
Ergens had ik hier in de buurt een oom wonen. Hij bezoekt mijn ouders minstens een keer per jaar en vraagt wanneer wij bij hem langs gaan komen….Nu dus! Goed dat er mobiele telefoon is. Het lukt ondanks dat hij zelf in het buitenland is. We mogen komen in zijn wijnmakerij. Geweldig, ik was echt blij!
Ongeveer 30 min later stonden we met alle campers voor de mooie smeedijzeren poort, en werden we onthaald door de voorman die in het loopje nog snel wat orde op zaken stelt. We werden vriendelijk welkom geheten en voorgesteld aan de toegesnelde Galina (met groot wit schort) die ons onder de grond zal gaan rond leiden. Dit ondergrondse stelsel blijkt 58km lang te zijn en gaat ongeveer 60 meter diep. De route kent Galina gelukkig erg goed, en we hoeven niet alle gangen door om het mooiste te zien. Dit kon heel goed aan haar overgelaten worden!
Hoe dieper we in de ondergrondse gangen afdaalde, hoe sneller zij ging praten! Zo snel dat het vertalen er regelmatig bij inschoot. Iedereen begreep het (behalve Galina) en gelukkig kon mijn groep de grap er wel van inzien. Desondanks was het een indrukwekkend geheel. De gangen de voorraden de bubbelwijnen en de doorstane moeilijkheden i.v.m. de gestagneerde afname van de Russische klanten.
De bubbelwijn wat geen champagne mag heten omdat dit nu eenmaal is voorbehouden aan DE champagne, doet het in deze cave erg goed en een rode bubbelwijn is zo rood zo diep zo anders dat ik hem me heel goed op grote feestgelegenheden zou kunnen voorstellen. Dit is en feestje!
Het geheel gaf een goede indruk daar zo diep in de koelte. Wat moet dit groots zijn geweest toen het nog voor de volle 100% draaiende was.
Wij, de groep en ik, waren onder de indruk. Al hadden we de “grote”wijnmakerijen al gezien, hier had je mensen met hart voor de zaak, voor het product, en voor hun bedrijf!
Galina wist feilloos alles van de wijn te vertellen van begin tot eind, van rood tot wit, van soort en combinatie van zon en regen. De bubbels, met de hand gedraaid en met liefde behandeld. Zulke mensen zijn een parel in een bedrijf!
Net toen het toch wel erg killeg werd mochten we van Galina naar boven. Via een wentel trap die in een paleis niet zou misstaan, versierd met wijn ranken en trossen kwamen we in een klein knus proeflokaal en kon het feest beginnen. De wijn vloeide rijkelijk, maar ook het bronwater, gebruikt in het hele proces, vond zijn weg naar de klant .Als klap op de vuurpijl gingen de bubbels open. Proeven ruiken en discussiëren, met als gevolg het bestellen en als een blij mens deze onverwacht mooie plek weer verlaten.
Mijn missie was geslaagd, en ook ikzelf was verrast in de kunde het enthousiasme en doorsettings vermogen van mijn volk!
Weer een dag voorbij op naar het volgende, gelukkig wel goed geregelde evenement.